Gelmelisin Şiiri - Osman Zekai Yüksel

Yalnız bırakma beni bu hengame içinde
Elini ver bana gel.
Ala al boyamışlar kara yüzleri
Çocukluk işlemişler sinsi gözlere
Kapıp koyvermişler zulmü bilmelisin
Bekletemezsin daha mutsuzluklar dolusu
Gelmelisin

Öpülecek etek,sürülecek yüz
Sürünecek diz kalmadı bak dinle
Sabır dağlarca büyükken bile tükendi
Direniş son çabasında bilmelisin
Bekletemezsin daha ızdıraplar dolusu
Gelmelisin

Yaşam bomboş
Koş babam koş
Kervan kervan
Her doğan gün yeni bir umuda
Umutlar da boş.
Bize boş,
Onlara hoş

Şan sansı taşıyor kağnılarla
Bende şans yok bilmelisin
Bekletemezsin daha bıkkınlıklar dolusu
Gelmelisin

Bu yoksulluk bize buyrulmuş
Almış kabul etmişiz
Bir sabah sonrası uyuşukluk mu bu
Yoksa yas türküleri mi yakmak çaresizce geleceğe
Hiç hatırı yok mu çağrılarımın?

Koş bre köpoğlusu
Koşacaksın
Bilmelisin
Bekletemezsin daha yalnızlıklar dolusu
Geleceksin
Gelmelisin