Gelmedin Hâlâ Şiiri - Öznur Saka

Kaydını alıp ta bizim liseden,
Gideli çok oldu gelmedin hâlâ,
Tadını aldığım o son buseden,
Vermeye bir daha gelmedin hâlâ.

Gönlüm mey yerine hep zehir içti,
Gözlerim kan ağlar bu daha hiçti,
“Gelirim” dediğin gün çoktan geçti,
Sen gelmedin hâlâ.

“Gelmez” dese anamı incitirdim,
Dede, nine neyim varsa yitirdim,
Bir buçuk yıl askerliği bitirdim,
Sen gelmedin hâlâ.

Burda herkes beni deli zanneder,
Anan engel mi, baban “Gitme” mi der?
Yeğenlerim oldu okula gider,
Sen gelmedin hâlâ.

Sırasıyla ana, baba kaybettim,
Yarenlerim düğün yaptı seyrettim,
En küçük bacımı da gelin ettim,
Sen gelmedin hâlâ.

“Unut” dediler de hiç unutmadım,
Yirmi yıla rağmen unutamadım,
Unuttuğum bir şey var kendi adım,
Sen gelmedin hâlâ.

Otuz yıl bekledim yar mektubunu,
Çok mu gördün bana bir telefonu,
Ha geldi gelecek ömrümün sonu,
Sen gelmedin hâlâ.

Gelmek iste canım yola serilir,
Yıllardır aşkına güller derilir,
Öldüm, camilerde sela’m verilir,
Sen gelmedin hâlâ.

Geldim nihayetim en son durağa,
Çok bekledim bir sor dala, yaprağa,
Cenazem konuyor kara toprağa,
Sen gelmedin hâlâ.

Bundan sonra gelsen bile nafile,
Mezardan ayrıldı en son kafile,
Anlamadım bu ne desise, hile,
Sen gelmedin hâlâ.