Gelmedin ahu gözlüm Şiiri - Zeliha Ural

Sığdıramazken şu fani dünyaya seni.
Yürek denen o yerde; taştın, çağladın, dağladın.
Seni özlerken yudum yudum…
Bütün goncalar sendin,
Oysa kimselere sen! diyemedim.
Yakarken gözyaşlarım sinemi
Bu son bakış vuslatın son demi.
Ey.! Ay yüzlü gonca
Ey.! nevbaharım.
Sen olmalıydın sen.
Sabır denen şey bazen taşıyor.
Bu kadar mı uzaktı yolların.
Baktığım her yerde seni aradım.
Yokluğun hep kırılan kolum kanadım.
Ellerim semada boynumu büktüm
Yaradana sığındım sabırlar ektim.
Yinede dinmedi artarken hasretin
Bir ömür tükendi ahu zarınla
Hep umut ektim belki dedim yarına
Taşı sen diyerek bastım da bağrıma
Gelmedin ahu gözlü meralım