Taş olsa çatlardı,
Volkan olsa patlardı,
Bulut olsa boşalırdı yeryüzüne,
Böylesine bekledim ben seni.
Umutsuz aşklar serüveninde
Umudumu sana bağladım yar.
Sana yazılmamış şiirlerin
En güzelini yazdım.
Ucunu yaktım.
Gelmedin sen yine gittiğin bilinmezlikten.
Ben seni Hazreti eyüpün sabrıyla sevdim.
Ben seni bülbülün gülü sevmesi gibi sevdim.
Gelmedi ki yar gittiğin yerden.
Sevmedin ki sen beni yeni baştan yeniden.
Melankoli
Gürsel PalKayıt Tarihi : 1.2.2007 13:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Arkadaşlar yorumlarınız bana yön verecektir. Saygılar.
![Gürsel Pal](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/01/gelmedin-60.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!