sofrayı kurdum, okundu ezan
bir telaş ki kalmadı karnı doymayan
eller açıldı, edildi dualar
pencereden baktım
gelmedin
yaz günü, bir sıcak çorbadan başkası yenmez
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
bazen bekler insan birisinin onu beklediğinide bilir ama gitmemesi de gerekir çünkü yanlış başlangıç yapmaktansa buruk hatıra olması daha yeğdir
çok ayıp etmiş arkadaşınız ama sayesinde yıne güzel bir anlatımla yeni bir şiire imza atılmış.. :))
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta