her kapı çalındığında
titredi yüreğim.
her telefon çığlığında,
bir ümit,
sesini bekledim.
hep yollara baktım pencereden,
çıkıverirsin diye
belki köşeden.
geceleri sabah ettim.
uyurken gelirsen hani,
çalarsın kapıyı da
duymam diye,
nöbet bekledim.
gelmedin yâr!
belli ki memnunsun
gittiğin yerden.
ne kendin geldin,
ne bir haber var senden...
Kayıt Tarihi : 15.4.2012 12:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ankara
Yari beklersin gelmez yari istersin unutursun herşeyi
Kalem kırılır söz unutulur söylenmez hiçbir şey
Ayrılığın başladığı noktada biter güzel olan herşey
Engin'dir bilir doğruyu söyler içinde ne varsa
Adı fark etmez şairin eğer duygular ortaksa
Izdırap bir çile bir geçen gün değil ve acılar yekpare gerçek
Omuz at dostum kardeşine yoksa hayat sahnesinden düşecek
TÜM YORUMLAR (1)