Gelmedin Şiiri - Melek Tiryaki

GeLmedin

Gittin hani gelecektin her gel deyişimde
Uyuyamıyorumki görsem seni düşümde
Ömrüm heder oldu, hasretinin peşinde
Gel demekten öldüm...öldüm, gelmedin

Sana baglanmıştim ben, sen hep kaçtın
Yüregimde kanayan derin yaralar açtın
Sevdigim bitanemdin,canimdin, başıma tactın
Güller serdim gelirsin diye yollarına, gelmedin

Kopartmıştın bir damlada firtınayı,tufanı
Aglarken ben bilmemki kimler sürdü sefani
Yüklenmiştim sırtıma her derdini her cefani
Dönersin diye gözlerim yolda bekliyordum, gelmedin

Ahima,figanıma aglar,gökte melekler
Dertler beni kendine esir etti, gelmedin
Sevdan zincir vurdu, kırık dökük, kalbime
Gül yüzüne hasret kaldım, çok özledim gelmedin

Yeminler etmiştin, sözler vermiştin kaldı lafta
Yazdıgın mektupların tümü duruyor...rafta
Günlerime gün eklendi, haftalarima hafta
Yıllar acilarla geçti...ömür bitti, gelmedin

Dertler bana ben hasrete bulaştım
Derya oldum...denizlere ulaştım
Şarkı oldum hep dillerde dolaştım
Hayatımı sana yazdım, gelmedin

Bilmezdim yüregin acimasiz,vefasiz...katı
Maffettin yok ettin...bende hayatı
Şahlandı gidiyor durmaz ömrümün atı
Ben yıkıldım, ben döküldüm, gelmedin

Yüregim gamlidır, bedenim yoksul avare
Kapılmış bu kalbim vefasiz bir yare
Bulamadımki ben bu hasrete bir çare
Sen kayboldun sen sir oldun, gelmedin....