Gelmedin Şiiri - Ahmet Kırımlı

Bekledim yolunu yıllara aldırmadan
Ellerimi duadan bir an kaldırmadan
Gel dedim hasretin canıma saldırmadan
Bedenim harap perişan oldu gelmedin

Hasret zulümden zulüme Korkmadı itti
Sensizlikte dostum bile düşmanlık etti
Gülşenimde yokluğunla yabanlar bitti
Güller ellerimde susuz soldu gelmedin

Gama kedere doymadı ömrüm doymaz da
Böylesini zaten kimse ömür saymaz da
Bana senle hiç bir çile inan koymaz da
Uzakta gözlerim yaşa doldu gelmedin

soysuzun biri adını andı da gittin
Gönlün yalanına hemen kandı da gittin
Kirli kapta ekşi sirke sundu da gittin
Emir altın tasta balla öldü gelmedin