Gelmedi mi Uslanmanın Zamanı?
Yüz verdikçe, çıldırdıkça çıldırdın
Gelmedi mi, uslanmanın zamanı?
Gündeminden, utanmayı kaldırdın
Gelmedi mi, arlanmanın zamanı?
El uslanır, sen tersini yaparsın
Her geçen gün, hak yolundan saparsın
Allah varken, pis hevana taparsın
Gelmedi mi, uslanmanın zamanı?
Her arzunu, biliyorken yaratan,
Defterine, kaydolurken her hatan,
Olur, musun, hala beni ayartan?
Gelmedi mi, arlanmanın zamanı?
Akla zarar, nice şeyler düşlersin
Dine uymaz, acip şeyler işlersin
Karşı çıksam, “tez yakamdan düş!” dersin,
Gelmedi mi, uslanmanın zamanı?
Kör şeytanı, adım, adım izlersin
Haram olan, her ne varsa özlersin
Sapmak için, daim fırsat gözlersin
Gelmedi mi, arlanmanın zamanı?
Her emelin, olur ise şu yerde
Sana uyan, döner nadan bir ferde
Akıl iz’an, bırakmadın bu serde
Gelmedi mi, nedametin zamanı?
Son süratle, yaklaşırken mezara,
Almıyorsun, niye mevti nazara?
Düşürmeden, beni ah-ı fizara,
Gelsin artık uslanmanın zamanı!
Çılgınlığın, bir sınırı olmalı
Yani sonda, aklı başa almalı
Tövbe edip, bir noktada kalmalı
Gelmedi mi, bu rücunun zamanı?
Cihat ŞAHİN
10.05.2023-İZMİR
Cihat Şahin
Kayıt Tarihi : 10.5.2023 15:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!