Gelmeden Geldin Sen Şiiri - Rıdvan Yıldız

GELMEDEN GELDİN SEN

Adına düzen denilen düzensizlik bende.
Kendini kaybetmiş sigaralar,
Bir akşamüstü huzuru,
Her şeyden vazgeçmiş gülüşler.
Eşsiz, beyaz ruhunla,
İlk defa geldin
Karanlık gözlerime koşarak.
Çığ gibi büyüyen gözlerin,
Fersiz gözlerime ışık oldu.
Değişti uykusuz gecemin havası.

Sabahları doğmayan güneş,
Buhranlar içinde günle.r
Bekleyen hayaller, endişeler…
Bitmeyen uğursuz rüyalar.
Kendini kaybetmiş zaman.
Dünyaya yerleşmek isteyen gerçekler,
Suçluluktan korkan, kaygılı eller
Sen gelmeden önce

Güneşe boyun eğmiş, solgun güller.
Kan ağlayan kalem, suçlu diller.
Birtakım huysuz duygular var,
Durulmayan dalgalar bende.
Kabına sığmayan hayatlar,
Sen gelmeden önce.

Geçmişin sıkıntıları hakimken,
Duvar dibine saklanmış yalnızlıklara,
Meslek haline getirmiş takipler
Kayıtsız şartsız koşan zamanı.
Sen gelmeden önce

Gelip geçeni karşılayan kapılar
Sinmiş, kimsesiz sokak lambaları.
Fikir birliği yapmış bütün kuşlar
El ele tutuşmuş koşan yollar,
Gelip geçici dünya içinde,
İş başına geçen gözlerin
Ve söz senindir artık
Buyur hayatımı dünya cenneti yap!

28.03.2009