Gelme Üstüme Şiiri - Kazım Üçok

Aklımda hep sen varsın
Çakılmış mıh gibi
Unutamıyorum
Ya görünmez zincirlerle bağlanmışım sana
Ya da hapsolmuşum zindanlarında
Kurtulamıyorum

Bazen alıp başımı
Kaçmak istiyorum uzaklara
Hiçbir şeye aldırmadan
Düşüyorum boş sokaklara apansız
Deli divaneler gibi yürüyorum
Amaçsız, kararsız, çaresiz
Kayboluyorum çıkmaz sokaklarda

Sonra efkâr basıyor sol yanımı
Bir sigara yakıyorum
Hemen resmin çiziliyor dumanında
Ve bir şarkı dudaklarımda
Hiç farkında olmadan
Sana besteler yapıyorum
Hep böyle zamanlarda
Boğazımda düğümleniyor hıçkırıklar
Ağlamak istiyorum, ağlayamıyorum

İnan ki tüm yollar sana çıkıyor
İstesem de aşktan kaçılmıyor
Gelme üstüme güzelim
Dayanamıyorum

Yine bir akşamüstü
Oturdum kıyıdaki banklardan birine
Denizdeki dalgaları saydım
Uçan martıları saydım
Sonra inenleri, binenleri saydım bir bir
Sırf seni unutmak için
Ama unutamıyorum

İşte uzaklardan bir gemi daha geliyor
Gelen gemiyle beraber
Yüreğimde bir kor
Yüreğimde bir ateş yükseliyor
Sonra o da yanaşıyor limana yavaştan
Yolcular iniyor genç, yaşlı, esmer, sarışın
Birden hepsi de sen oluyor gözümde
Sanki hepsi de sana benziyor
Bu kadar gelme üstüme güzelim
Bana yokluğun da yetiyor
Bana yokluğun da yetiyor