İsmini derinliklerimin en ücra köşesinden geçirmek dahi
İçimin tam orta yerinde hep aynı tatta
Acılar uyarıyorken
Sen kayıtsızca yılbaşı planları yapıyordun
ve saygısızca
Bilsem de bu işin hakkı hukuku olmaz
delikanlı yanı içimin kaldıramıyor vefasızlığı…
Kapının eşiği cereyan yapıyor
ve proteinler çaresiz kalıyor
yetmiyor acıtan yanları sindirmeye
Aşka dair kafiyeler sıralanıyordu art arda
lakin kimse farkında değildi
bir sevdalanmaya daha yazık olmuştu..
Hiçbir dönemin edebiyat anlayışı açıklayamazdı
şairin ne düşündüğünü
son hecesi hüzün’lü şiirde…
suçtur sebepsiz terk etmek
ve yazıktır o adanmışlığa…
Kayıt Tarihi : 27.12.2004 19:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!