Heyulâsında,
Kendi, kendisi değildi.
Eğildi,
Fısıldadı kendindeki ötekinin kulağına,
Unuttun mu BENi dedi.
SENİ unuttuğumu da unutabilseydim,
Dedi kendindeki öteki,
İşte o an unuturdum sendeki beni.
Seni bana düşüren,
O.
Boşlukta asılı ne zaman çarpacağı belli olmayan aşkın sarkacı,
Eros'un oku...
O, şimdi asker.
Çok iyi bir mevzi ele geçirmiş,
Saldırıyor,
Biz'e,
Gece gece...
Hey ulan,
Geçmiyor ki,
Heyulân...
Ötekinden,
Kendine gelesin...
-Gelme sakın-
Taş İskeleKayıt Tarihi : 5.5.2023 23:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Haklısın yazmak kolay değil, en azından sayıklamaktan zor...
Ortamın tüm sakinlerinin / müdavimlerinin dolayısıyla senin de hoşgörüne sığındım. Hor da gör, çok görme. Köy delisiz, yol çalısız olmazmış. Sevgiyle kal, selamlar...
TÜM YORUMLAR (2)