gelme! ..
güz vaktidir şimdi şehrimde
kirletilmiş bir resimdir suretin bende..
gelme! ..
yanıktır sokaklarım
penceresizdir evleri
ki gökyüzü girememiştir zaten hiç içeriye...
......
kuralsızca oynanan oyunun bıraktığı bozuk bir tatla
ayrılıyorum şimdi düşlerinden.
öyle ya sen güçlüydün hep
sevmek bunu gerektirirdi bazen
içinin seni eritmesine izin vermeden
devam edebilmek gibi örneğin.
oysaki
sevmek adına bildiğin yanlışlar
nasılda bütün doğruları da alıp götürüyordu.
korkma ben giderken en büyük doğruları,umutlarımı
bıraktım yanında..
artık ne kadar çoğaltabiliyorsan tek başına
o kadar ayaktasındır hala...
ama bilirim ağır durur umutlarım yakanda
bırak gitsin öyleyse onları
bilirler zaten gökyüzüne en kestirme yolları...
Kayıt Tarihi : 26.5.2007 00:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)