Geliyorum Kuşadası Şiiri - Şükran Günay

Bir tek sen okursun içimi dışımı,
Gecede gündüzde sana koşar tinim.
Sen bilirsin ancak gurbetçi başımı,
Hasretin inletir her dem inim inim.

Nasıl anlar beni yaşamayan seni,
Sahilde gönlünce kokunu çekmeden?
Basmadan bağrına nasıl özler teni,
Bağına, bahçene terini dökmeden?

Saçımı okşayan imbatı ne bilsin?
Derin sularında yüzmemişse eğer.
Hüzünlü gözleri nice görebilsin?
Çarşıda, pazarda gezmemişse eğer.

Unutmak mümkün mü ikioluklu’yu?
Taşlı yokuşunu çıkmışsan gün be gün.
Arar sorar olduk eski Adalı’yı,
Hasretim kim anlar? Geçmişte kaldı dün.

Hem yetim hem öksüz kalınca kimsesiz,
Anlıyor her insan mal mülk bizim değil.
Adalızade’yi korumalıyız biz,
Dal budak dünyalık bu can bizim değil

Yabanın kahrını çekene sorsunlar,
Takvimler attım, anılar topladım.
Kuşadası aşkıma kafa yorsunlar,
Geliyorum işte! Sevinçten hopladım.

Şükran GÜNAY’dan
Şükranca