Geliyorum Ey Dost Şiiri - Serdar Erdemir

geliyorum ey dost
kabul et hicretim sana
bu kez tek dal gül ile değil.
masmavi;
yediverenler var koynumda.
geliyorum;
savruk düşüncelerimi bölen/
kangren acıları boynuma dolayıp
geliyorum.
kayalıklardan,
yalın ayak koşarak
yokuşlar aşarak geliyorum.
sırt çevirme ey dost;
mabedime sinmeye
gönül ehline selama durmaya geliyorum.
yüzüm yok bağışla.
yıllaryılı hasretim sana
geliyorum ey dost;
kabul et hicretim sana!
solgun eşgalime sığınamıyorum/
riyakâr aynalarda.
cemâlinin yediveren parıltıları
içime güneş gibi doğmakta.
kabul et
geliyorum
kapında kıtmir edasıyla
kavrulmaya geliyorum.
mavilerimi
sevi kuş kanatlarıyla
azada terk ettim.
geliyorum ey dost;
kabul et hicretim sana!
koynumda yediveren gülleri
avuçlarımda ebem kuşağı/
getirdim sana!