Geliyorum Şiiri - Ertuğrul Temizyürek

Bana kalmalı yaşadıklarım, bir beni yakmalı
Bir ben bilmeliyim sonumu
Bir ben gitmeliyim yürüdüğüm yolda
Ne ardıma bakmalıyım nede iz sürmeliyim
Kendimce, doğrularımla yaşamalıyım, sonuna kadar
Yorulmamalıyım verdiğim savaşta
Savaşa bildiğim kadar savaşmalı
Dayanabildiğim kadar dayanmalıyım, acılara
Şimdi yollardayım yine, yüreğimde taze umutlarla
Karartmışım gözlerimi, sevdanla
Bakıyorum yollara, kendimce izler bırakarak
İçimden bir ses “iyi bak lazım olacak bu yollar sana” diyor
İçimde ki neşe dans etmekte, benden ayrı eğlenmekte
Kalbim bırakmış kendini, zamandan ayrı atmakta
Ruhum almış eline sazı kendince çalmakta
Her şey benden ayrı bir dünya, benden ayrı bir alem olmuş
Geliyorum, tertemiz duygularımla
Geliyorum, bire bin veren umutlarımla
Korkularımdan sıyrılarak, benliğimi bırakarak
Geliyorum, yüzünü hayalimde çizerek
Yarınlarımı almışımda geliyorum
Sakın ha, beni kırılır sanma
Çoktan almışım yaşımı,
Hayal kırıklıklarına bağışıklılık kazanmışım
Sen kafanı takma, ben alışkınım yaralarımı kendim sarmaya
Tüm ihtimalleri hesaba katarak geliyorum
Belki sen güzelsindir, bende çirkin
Ben güzellikleri sevdiğim gibi sevdim çirkinlikleri
Çirkinliklerde hayatın gerçekleri değil mi?
Ben kelimelerin peşinde değilim
Sahte gülüşleri bilirim, yalanlara kanacak kadar çocukta değilim
Öğretsen de gözlerine yalanları, ben bilerekten lades derim,
Üzülme, ben bileyim yeter yüreğindekileri
Sevmek bana göre; elde olanlarla olmayanların toplamıdır
İstemekle olmaz, ağlamakla, yalvarmakla olmaz
Biliyorum ki canım olmayınca olmaz
Ama ben her zaman ilke edindim kendime
Olmaz olmaz deme çünkü olmaz olmaz
Zor işlerin adamıyımdır, kolaylıkları sevmem
Dişimle, tırnağımla geldim sevdanın zirvesine
Unutma, yüreğimle, ruhumla, sevdamla
Göz yaşlarımla geldim,
Düştüğüm gibi kalkmasını da bilirim, yeri geldiğinde
Her zaman daha iyisi bulunur diyen aptallar var ya,
Ben her zaman iyinin iyisini aramadım,
Aradığımı bulduğumda, orada bağlandım kaldım
Bakma şimdi yollarda olduğuma,
Hep bu son diye düştüm sevdanın kucağına
Geliyorum, kara trenin kara dumanlarını soluyarak
Kara tren inliyor, koşarak gidiyor, yorgunluğunu unutarak
Dertleşiyoruz ara sıra, o da yetişmiş sevdanın bağrında
Nicelerine umut vermiş, nicelerinin umutlarını tüketmiş
“Umudunu tükettiklerim fazladır, ondan adım kara’dır” diyor
Korkularıma korku ekleyemezsin, kara
Çok karalar gördüm, mesela bahtım kara,
Çok tutuldum kara sevdalara…
Ara verdim kabuslara, ara
Geliyorum, bire bin veren umutlarımla
Geliyorum en temiz duygularımla
Boğulacaksam sevdanın denizinde boğulayım
Aç kollarını, beni sarıp sarmala
Artık çok geç tutuldum bir kez daha kara sevdaya……