Bir çavlanın koynunda, delice düşüyorum,
Suların içindeki, ateşe yürüyorum.
Bir pervane misali, dönüyor,eriyorum,
Döndükçe, erdikçe, çoğalıp büyüyorum.
Sığmıyorum kendime, bedeni aşıyorum
Sanki bir deli çayım, kaynayıp coşuyorum.
Ne yapsam, ne eylesem halime şaşıyorum,
Dergaha yüz sürmeye çağlayıp geliyorum.
Hiç bitmesin gönüşüm,hep devam etsin düşüm,
Kimseye yok zararım, ha yanmışım ha sönmüşüm.
Kimi gün divanece, kimi semah dönüşüm,
Dergahın kapısında,ölmeye geliyorum.
Ey Yunus, ey Mevlana, ey Pir Sultan, ey Veli,
Dünyayı aşk narına yaktığınızdan beri,
Kimler kavrulmadı ki, ben kalayım geri,
Yandığınız ateşte, yanmaya geliyorum.
08.01.2001
Müberra GönenKayıt Tarihi : 14.1.2007 19:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Berrak ufuklarda yücelmek gibi...
TÜM YORUMLAR (3)