Bana hergün neden kahkaha atıyorsun diye soruyorlar,
O kahkahaların ardında ne acılar var hiç bilmiyorlar,
Güldüğüm her akşamın sabahında,
Gözyaşlarım, sel olup akıp dinmiyorlar.
Her gülen gözün ardında,mutlu bir yürek mi var sanıyorsun,
İçten içe akan gözyaşımı hiç mi görmüyorsun,
Çektiğim bunca acıların,
Bir kalemde silinip atılabileceğini mi sanıyorsun?
Sanma ki gülüyorum diye çok mutluyum,
Bilmiyorlar ki, o kadar çok dertliyim,
Derdimi bir anlatabilsem sana,
O zaman belki de hak vereceksin bana.
Ama sen beni hiç dinlemedin ki,
Akan gözyaşlarımı birgün olsun silmedin ki,
Artık dayanacak gücüm yok diyorum sana,
Taş olmuş yüreğin bir gün bile duymuyor ki.
Bekle beni sevdiğim sana geliyorum,
Beni sevmeyenlerin var olduğunu da biliyorum,
Döneceğim diye ,arkamdan dökülen sular kurumadan,
Huzuruna,acıları dinmiş bir melek gibi uçarak geliyorum.
Kayıt Tarihi : 4.1.2018 21:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!