Geliyorlar Şiiri - Kenan Kara

Gözlerindeki kır bakışlarınla
Topladın zararsız kuşları çehrene
Çeşitli akrepleri evcilleştirdin
Dokunmadan ellerinle

Ölünce yeniden doğan
Ölümsüz bir kederdin
Günlerdir uyuşan yüreğime
Boyanmış eteklerinle
Bahara durmuş dağların yamaçlarına
Yeşil renk oldun
Yaban çiçeklere, güzellik oldun
Mevsimlerin değiştiği yerde buharlaşan
Dipsiz bir göl oldun

Yapma çiçekler beklemedin ömrünce benden
Bunun için gölgelerini biriktirdim günlerce
Yaşamak maddi bir bağımlılık mıydı?
Çağırmasız gelen vuslatın kıymeti yok muydu?
Hayır... hayır...

Gümüş aynada görünmez ki senin yüzün
Ateş böceklerinden bir taç var alnında
Dalga dalga yayılan bir huzur var diz çöktüğün yerde
Bir elim sana uzanır
Diğeri asırlık bir zindanda kilitli
Çağırdın yüreksiz maskeli cellatları
Aramızda buzdan bir nehir yarattın
Koca koca kayaları derinden sürükledin
Ne sen uyuyabiliyorsun şimdi, ne de ben
Kapılarımız bile kilitli değil
Hırsızlarda beklenmeyen bir utanma duygusu

Ey bayram sabahlarının cepleri şeker dolu çocuğu
Gülüyorsun
Ey sıcak kentlere düşen akşam serinliği
Tuz kokulu deniz ülkesi seni
Belki de bir aldatmacadır bütün bunlar
Dağlardan geliyorlar, dağların da ardından
Korkuyorum aslında
Seni almaya geliyorlar
Belki de kötü bir rüyadır bu
İnanılması güç bir şakadır
Madenlerden geliyorlar
Ellerinde çelikten gürzler
Oldukça öfkeli ve haklılar
Seni alıp gidecekler
Seni alıp götürecekler

04/10/17
Sivas