Bir dakika DUR.
Bütün Dünya işlerini bırak elinden.
Bırak dünya birazcıkta kendi kendine baksın.
Bir saniyede kendine ve sevdiklerine ayır.
Göreceksin ki kendine söyleyeceklerin var.
Duyamıyorsan yada anlamıyorsan söylediklerini.
Bırak saniyeler, dakikalar geçsin.
Sese iyice kulak ver.
Bak sana seni anlatıyor sözcükler.
Dinle kendini.
Fark edebiliyor musun?
İçinde ki yaşam coşkusunu.
Sende benim duyduklarımı duya biliyor....
Hayata daha sıkı bağlanıyor, daha yakın buluyor musun kendini?
Sende benim gördüklerimi görebiliyor musun?
Değiştiğini fark edebiliyor musun söyle?
Artık kendini daha çok sorguluyorsun öyle değil mi?
Belki hatalarının farkına varıyorsun.
Belki de görmediğin güzellikleri fark ediyorsun.
Hangisini görüyor olursan ol.
Önemli olan boş vermişlikten kurtulmuş olman.
Ben gidiyorum.
Bir odaya kapanmış insanların diyarından
Söyle sende geliyor musun?
Engin SınmazKayıt Tarihi : 23.4.2003 23:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!