Allık sürerdi yüzüne,
Dilberler Sekisi'nin yamaçları,
-ben yanından geçerken-
Bütün yamaçlar sana özenirdi
Ne yana baksam;
Yalnız seni görürdü gözlerim
Ilık esen bütün rüzgarları senden bilirdim,
-sizin mahalleden-
Hangi suyu içsem,
-sana haber bile vermeden-
Sanki dudaklarından öperdim
Günün ilk ışıklarında karşına çıktığımda
-sence tesadüfen-
Beni sevdiğini anladığım andaki gibi bakardın
Arkadaşımın gözlerine benzemezdi gözlerin
Haylaz bir çocuk yerleşirdi gülüşüne,
Tanıdıktı… bizim mahalleden…
Zaman sadece yokluğunda işlerdi,
En çok da gecelerde yaşlanırdım
İçinde olduğun kaç mevsim geçti...
İnan ki, hiç fark edemedim…
Şimdi sen geliversen;
Bütün maviler denizlere koşardı
Ağaçlara kuşlar konardı yeniden
İçimde şaha kalkardı…al perçemli atlar
Yeleleri saçlarına benzeyen…
El kapılarına veda ederdi sürgünler
Sessiz bir sevinçle yurduna dönerdi
Kainatın bütün memeleri emzirirdi beni
Bense, sıkıca tutardım ellerinden…
Kayıt Tarihi : 14.7.2006 15:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Onlar hüznü anlatırken ben keyiflendiğim için.
Ama ne yapabilirim, şu dizelerin tatlılığına bakar mısınız.
-sizin mahalleden-
Hangi suyu içsem,
-sana haber bile vermeden-
Sanki dudaklarından öperdim
veya
Kainatın bütün memeleri emzirirdi beni
-sizin mahalleden-
Hangi suyu içsem,
-sana haber bile vermeden-
Sanki dudaklarından öperdim '
Sevmek, böylesi bir naifliği de içinde taşıyınca güzel. İnsanın yalnızken yalnız olmadığı zamanlar ve zamanlamalar hediye edişi kendine belki. Öyle ki sonunda duyduğu doygunlukta kainatın tüm memeleri tarafından emzirilmiş olmanın tadı var.
Sevmeyi bilen yüreğine sevgiler
Aynur Özbek Uluç
TÜM YORUMLAR (3)