Geliverdin Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

gel sen de etme
kaçma
ben de yoruldum peşine düşmekten...
incecik dalın üzerinde
kolay mı sanıyorsun kalbimi elimde tutarak koşmak?
beneklerim düşecek neredeyse yanağımda toplandı
gel sen de etme,yapma
dur biraz
daha fazla kaçma....
eh işte gördün mü?
ucundasın bir damlanın
düştün,düşeceksin
demiştim...
dön bana yüzünü,
anlatayım sana aşkın özünü;
bir kalp vardır insanda
o kalbin içinde yaşayan duygu hücreleri vardır
o hücreler
her zaman titremezler
her zaman kıpır kıpır da olmazlar...
onların da gözü vardır
bizim göremediklerimizi
onlar görürler
kalbe inerler direk,hiç sapmadan...
ve alış-veriş başlar
iki kalpte
iki duygu ordusu
kıyasıya da bir savaş
kazanan
aşk olur...
içinde sevgi olmadan
bir duygu başka kalbe asla giremez...
bu el de kimin?
ey sevgili
ey yar
sen ne zaman geliverdin?