Geliştirilmiş Şiir Şiiri - İbrahim Yay

Soğuk bedenimi hissedemiyorum...
Hareketlerim yavaş ve dengesiz.
Yapacaklarımı düşünmek isterken,
Durgun aklım artık elverişsiz.

Soğuktan donmak üzere olan vücudum,
Varla yok arasında bir yerlerde duruyor.
Bir yöne ilerlemek istediğimde,
Her defasında aklım bana engel oluyor...

Soğuk tenim artık hissedemez olduğunda,
Bir ışık bekler uzaklardan umutsuzca.
Aklımda olup biten sadece içimde kaldıkça,
Kal düşüncelerim, bedenim ile burada yalnızca...

Titreme durduğunda vücutta artık soğukta iken,
Son dakikalarda, geçmişte yaptığın hatalar akla gelir.
Yapabileceğin bir şey kalmamışsa yavaş yavaş ölürken,
Yaşamak için, hissedebileceğin son acı bile sana tatlı gelir.