Zaman, bilmeden ve bir zorunlulukla yola çıkmıştı. Çünkü seçme ayıklamasını kendi içinde yapacaktı. Ama şimdi bilerek, çoktan seçmeli; bir sonrayı hesap ederek adımını atıyordu. Yola çıkmanın özdeğe eklediği özellikler; zıtlıklar; özdeğin sürekli değişen, olay aşan, girişen, giriştiren yapısı oluyordu.
İlk patlama ilk hafıza kayıtlarıydı. Patlama nesnellik, hafıza kaydı; öznellik ve duygu idi. Biri diğerinden çıkmıştı. Biri diğerinin bir beliriş ve görünüş girişme giriştirme tarzıydı. Öznellik nesnelliğe, nesnellik öznelliğe dönüşüyordu. Bir ve aynı şeyin olan kuantım, dış olay yansımalarıyla olay bağlatılı ifade ve girişme şekliydi. Kadın doğumla çocuğu belirlemişti ama çocukta doğuranı anne olarak belirlemişti. Yani belirleyen, belirlenmişti.
Nesne öznelliği, öznellik nesnelliği belirlemişti. Başlangıç, ikililerin tekilliğidir. Ancak patlamadan sonradır ki ikili özdeğin özelliği oluşla ya da çoklu girişme ve görüntü olacaktır. Burada gürül gürül akan, kütük taşıyan su; şurada su buharıyla itenek hareketiydi. Beride buz, diğer yanda yağıştı…
Başlanışta nesne, bilgi (özne-duygu) değildi. Özne gibi ateşi çıkıyor, nesne gibi patlıyordu. Öznenin zarfı oluşla içeriksiz nesneydi. İçerik oluşla olaylaşan nesne idi. Patlama süreç olayları zarfın mazrufu olmuştur. Mazrufta nesne olgu ve olaylarıydı.
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış