1. Adım
Üç arkadaş el ele
İnandılar bir düşe
İki öğretmenle
Bir de vaizle
Karar verdiler
Ticarete girecekler
Amaçları kazanmak
Güzel yolda harcamak
Yardım edeceklerdi
Çocukları, yoksulu fakiri
İhtiyacı olanları gözeteceklerdi
Öğrencilere ders vereceklerdi
Okul masraflarını gidereceklerdi
Dördüncü arkadaş fikir adamı
Onlara seslendi, para yorar adamı
Değiştirir, pul eder, yakar adamı
Yok dediler biz dönmeyeceğiz
Sona dek insanlığa hizmet edeceğiz
2. Adım
Kurdular bir ticaret
Halı, mobilya mefruşat
Önce ticareti öğrendiler
Sonra piyasada yer edindiler
İlk önceleri para kazanma yerine
Borçlarına harçlarına yetişemediler
Öğretmenlerin öğretmenliği
Anlı şanlı vaizin vaizliği bitti
Ticaretin içinde hır gür ettiler
Kendilerini ticarette bitirdiler
Gel zaman git zaman
Başlarını kaşıyacak kalmadı zaman
Artık eski arkadaşlarıyla görüşemez oldular
İnsanlıktan olup, ticaretin içinde kayboldular
Ama vefalıydı eski dostları
Arada bir ziyaret ediyorlardı onları
Çaylarını kahvelerini içiyorlar
Eski günlerden sohbet ediyorlar
Artık eskiden güzel saydıkları
Şimdi sadece nostalji anılarıydı
3. Adım
Bazı arkadaşları ziyarete geliyordu
Baktılar biri vitrinin önünde duruyordu
Dualar ediyor âminler getiriyordu
Yaklaşınca gördüler
Oradaki sevdikleri biri
Arkadaşları, ağabeyleri
“Ne yapıyorsun burada” dediler.
Kolundan tutup içeriye davet ettiler
“Burada eskiden dostlarım vardı
Öldüler; ruhlarına okuyorum Fatiha’yı
Fırsat buldukça uğrayacağım
Arkalarından dualar okuyacağım
(Arkadaşlarını selamladı)
Ruhlarına Fatiha diyerek ayrıldı”
Arkadaşları anlamsızca baktılar
Şaşkındılar, hem de çok şaşkındılar
05.10.2009 – İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 5.10.2009 00:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Olayın kahramanları benim hayatımda özel yeri olanlardır. Ticarete atılan öğretmenlerden birinin yıllar sonra kalp krizinden öldüğünü öğrendim. Diğer öğretmen ve vaizden haberim yok. Ruhlarına Fatiha okuyan ağabeyim ise hala yaşıyor. Aynı inançla, aynı azimle, aynı fedakârlıkla… Rabbim sağlık ve sıhhat versin inşallah. Bilgili, bilinçli biriydi. Hala öyle… Yazılarını zevkle okuyorum. Olay 70’li yıllara aittir. Amacım konuyu gelişmeleriyle aktarmak olduğu için, isimlerden söz etmiyorum.
İnsanlıktan olup, ticaretin içinde kayboldular
Ama vefalıydı eski dostları
Arada bir ziyaret ediyorlardı onları
Çaylarını kahvelerini içiyorlar
Eski günlerden sohbet ediyorlar
Dost ,sayın Mehmet Çoban emeğinize ,yüreğinize sağlık ,güzel bir şiir anlamlı ve gerçeklerle yoğurulmuş her stırında bir haklılık payı var bu eseri beğeniyle okudum,sizi kutluyorum...şiirleriniz daim olsun hocam....
Saygılarımla
Mehmet Çobanoğlu
Paylaşması zevkti.
TÜM YORUMLAR (20)