Avuçlarımda yıldızlar tuttum bu gece, savurdum gecenin en sinsi yalnızlık köşesine
Işıkları saçıldı birden bire, zehri zemberek karanlıklar kusan yüreğimde
Sonra da savrulan umut gülleri düştü omuzlarımdan kalbime
Ruhu titreten bir teselliye teslimiyet girdi hülyalarıma birden bire
Rengarenk bulutlardan umutlara soyundu düşlerimdeki pervasız figan
Bekleyişlerin en koyusuna talip oldu yine bende, akla hakim hatıran
Ah sevdiceğim, beklenen ve bir türlü gelmesini bilmeyenim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
