Dünya degişiyor
Zaman geçtikçe kötüleşiyor
Niceleri varki
Beş kuruş için için
Anne babasına vuruyor
Dedikya hayat kötüleşiyor
Babama bile güvenmem diyorlar
O zaman niye yaşıyoruz
O kadar düştüysek yerlere
Nasıl anlımız dik geziyoruz
Sokaklarda,caddelerde
Nasıl yüzyüze bakıyoruz
İnsanın insandan başka dostumu varki
Üç günlük dünyada kalpler kırıyoruz
Dedikya kötüleşiyoruz
Napolyon'Para Para'demiş
Parayı dünyaya dost etmiş
Şimdi soruyorum size
Kaç para annemizi babamızı getirir
Kaç para öksüze babasızlıgı sevdirebilir
Oysa kaç para için
Ahmet'i babasız
Ayşe'yi annesiz
Fatma nineyi evlatsız bırakıyoruz
Yaşar dedeyi yetmişinden inden sonra
Hüzün limanı olan kalbinden kanlar
İnsanlıktan bıkmış gözlerinden yaşlar
Yorulmuş ayaklarına yollar döküyoruz
Dedikya kötüleşiyoruz
Zararımız tek kendimizemi
Bir bakalım etrafımıza
Gidelim binbeşyüzlü yıllara
Böylemiydi tabiat ana o zamanlarda
Kaç hayvan türünü yok ettik
Nice agaçlar kesip inşaatler diktik
Doga dengesini alt üst ettik
Şimdi ne geçti elimize
Eksilerle döndük çıktıgımız seferden
Hakkımız yoktu buna
Biz kimizki dünyayı yaşanmaz hale getiriyoruz
Dedikya kötüleşiyoruz
Kayıt Tarihi : 24.2.2008 19:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)