karlar saçlarımda erirken,
kapımda asaletin duruyordu
paçanda yolculuk çamurları,
ellerinde
kırık bir vazoyla gülümsüyordun bana…
tuhaf bir halin vardı
sanki kırıldığın anları arka tuvale yapıştırmıştın
sen bir tablo gibi karşımdaydın…
bense
yolcuyken ağladığım yerden öpmeni bekledim
kirpiklerim kırıldı, ıslatmamıştın
yaklaşmıyordun da…kırılmadın
kırgın bakmıyordun bana
sadece
orda olduğunu anlatıyordun
asaletin bundandı
kırık vazoysa hayatındı
çok örselenmiştin…bana gelişinden anlamalıydım!
anladığım yerden öpmeni bekledim
sense asaletinden ödün vermedin
sadece bakışlarımız konuşuyordu
sesimizin rengi griye çalmıştı
sigara dumanını çok derin çekmiştik evveli
şimdi buluşmalarımız bile gri…asaleti gözümden düşmeyen sevgili!
01/09/2006-01:31
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 3.9.2006 03:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mürsel Adıgüzel
kor ateşlerde yanarken dahi,
yüreğimdeki seni sana söylemeyeceğim
yeminim var.
göz göze geldiğimizde dahi. ..... MADemircan.
his veren mısralarınız dan dolayı yüreğinize saglık.
saygılar.
Mehmet Ali DEMİRCAN
Sevgili Kardeşim : İlknur Köknar
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bu şiirinize Tekirdağ'dan tam puan geliyor.
Tebrik ediyor başarınızın daim olmasını diliyorum.
Hürmet ve sevgilerimi getirdim sayfanıza ... Lüften kabul buyurunuz.
Kaleminiz her daim kudretli, İlhamınız eksilmesin diyorum.
Sevgi ve saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz. - TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (7)