Gelişin Hayat Sahnesi & Gidişin Ölüm Sah ...

ilk kalp atışıdır heyecanın kelime anlamı.
ilk nefes alıştır, bir yolculuğun başlangıcı.
ve ilk gözyaşıdır; fragmanı bu dünyanın.

herkes her filmi izlememiştir. Ama bu ortalıkta bir yerde, görmez gözün. hayat denen film perdesi kalkmadan gözünden. komedisi, dramı, trajedisi gibi bir çok konusu olan, her seyircinin aynı zamanda oyunculuk yaptığı bir sahne. birde öyle bir seyir ki bu katılmak için para ödemediğin ölesine içine atıldığın bir gösteri. senin orda olmanı sağlayan ise, hayat oyununun gerçek konusu olan aşk.
figüran olarak başlamış gibi görünsende aslında geldiğin andan itibaren bütün ilgi üstünedir. başrol olursun bir anda. konuşamayan, yürüyemeyen sadece ağlayan bir başrol ne tuhaf.
yürümeye başladığında çok uzun soluklu bir oyun bu. bir yerde değildir gösterimin turne vardır her gün yeni bir oyuncunun katıldığı. seneryonu anlattığın, onun seneryosunu öğrendiğin zorlu bir sunum. anlatılanlar karmasık olur anlık kayıtlar vardır sadece zihinde tekrarı olan. sürükleyici olmadığı duraklama dönemlerinde bitirmek gelsede içinizden bu imkansızdır. siz istemediniz ki oyuncu ya da seyirci olmayı salonu keyfinize göre terk edesiniz.
okumanız gereken metin bittiyse eğer sessiz kalmanızda isteniyor olabilir, sesinizi bastırmak isteyende olabilir. her ne olursa bir an sahnede kayıp düşersiniz.

alacakaranlık vaktidir ruhunun.
senin gününün geceye dönüşüdür.
duyuyor musun fısıltıları?
kulak ver bu seslere...
bu senin için gitme vakti çağrısıdır.

gelişler yalnız olurken aşkın koynunda, gitmelere eşlik eder birisi.gelişler sıcak,kanlı olurken gitmeler soğuk ve lekesiz olur.
gelişin doğum sahnesi, gidişin ölüm sahnesi.
en zor sahne ise senden sonra gelenin önceliği sana vermemesi.
ya da siz sahnedeyken seyirciler arasından biri fenalaşabilir. işte onun seyir saati dolmustur.
kalabalık ona odaklanırken oyun sahneden bir anda seyircilerin arasına taşınır.
telaş,korku,acı arasında meshur bir aktör filme veda eder.

o an geldiğinde;
bir yıldız kayar gökyüzünde.
soğuk bir yel dokunurken yüzüne,
bedeninde gereksiz bir sıcaklık.
kanın acele etmez artık damarlarında.
gözlerindeki ışıltının yavaşça sönüşüne,
tanık eder yabancılar.
ve yılların yıprattığı bedeninin,
pes edişine, zayıf düşüşüne,
vazgeçişine engel olamazsın...
beyninde ise bir melodi,
sessizliğin son ritmi döner.
aman tanrım!
ne müthiş bir konçerto bu.
sadece senin duyabildiğin...
ve son nefes ritüeli.
senin için filmin son karesi.
bu; sonun başlangıcı,
belki de bir başlangıcın sonudur.

hiç bir film yoktur ki sonunda başrol ölsün. hiçbir seyirci yoktur ki izlediği filmde kendini görsün.
ama hala bir parça rol kalmıştır gidene bile. arkasında kalan bir avuç hayran kitlesinin omuzlarına uzanmak gibi. uzanıp karanlığa taşınmak. yalnızlığa bırakılmak.