Gelişin Ayrılığı Korkutuyor

Ateş söner; kapanan perdeler vardır
O kızıl yapraklar açacak mı yeniden
Esrarlı bir şarkı gibi bakışlarımda sırdır
O nağme isterse gül getirsin ellerinden
Tutuşan her hücremde tufan imtihandır

Güneş batar; gelişin ayrılığı korkutuyor
Her günün batımında ağladıkça gece
Bu sonsuz yolculuğu kan mı tutuyor
Yıktın yurdumdaki sensizliği öylece
Henüz gelmediler; bak güneş de batıyor