Gelişin Şiiri - Arzu Çetin Ermiş

Bir yağmur türküsü gibi gelişin.
Seven gözlerin gamze gamze gülüşü.
Yitik kalmış ne varsa dirildi seninle..
Son umuduydun yüreğimin köhne köşelerinin
Savruk rüzgarlara kanmış gibi ruhum
Avare iken dirilme umdu benliğinle.
Hani o eski günlerde kayıp bir ben
Hani o geçmiş demlerde yaşamış
Bir ben vardı ya,
Artık 'sen' olacak gelişinle...
Ve yaşarken hep içimin en içinde
Zaman 'biz' yapacak onu da sevginle...

Yanmış gönlümün köz rengini boyadın maviye
İyiki geldin sevgili,gül kokulu teninle...
Sen ki dilmden düşmeyen dua
Gönlümden kopmayan nar çiçeği dalı..
Gelişin gibi aydınlık şimdi
Gözlerimdeki ufuk.
Adını anmak ilacım oldu
Ettiğin dualar içtiğim su...
Yorgun gönlüm unuttu,
Ah üstüne ahları.
Düşeyazdığım yerde
Tuttuğum çınar oldun sevgili...

'Nerdeydin önceleri? ' der gibi bakarım bazen
Aldırma,geldin ya sonunda.
Bu tutar artık dalımı toprağıma
Yaşlı gözlerimin ferini untmadan
Gözbebeğimin rengini kurutmadan
Ve göz kapaklarımı aleme kapamadan
Baktın ya gözlerime,
Şefkat dolu gözlerinle...
Bir ömürlük çeyiz oldu sözlerin sevgili
Bir ince gülüşün sevincim oldu...
Yağmurlar bitmez artık senin varlığında
Her yağmur seni türküler mis kokularla...
Gönlümü,ruhumu deryaya boyadın sevgili
İyi ki geldin de buldun beni sevgili...