Günler akarken yakalaması çok zor eğer ki zamana yenik bir toplumun içerisindeyseniz. Sizi anlayan insanlar daima uzaktadır. Bulmak için yol kat etmek gerekir. Sıkıcı ruh halleri, kabullenilmiş bir sınır, ulaşılmaz bir mutluluk söz konusu.
Bir kalemle uzaklaştığım bu hayattan, hep bir boş sayfanın kalemi olmak istiyorum. İnsan olarak devam ettiğim bir ucube söz konusu. Bu ucubeyi topluma kabul ettirmek için savaşı bıraktım. Artık ucube yanımda, dünya ile savaşıyorum. Kendimle imzaladığım barış, dünyayı tehdit edecek bir ittifak yarattı.
Bu ittifak sonucu verilen kayıplardan mesuliyet kabul etmek, ahmaklık içerir. Herkes kendi kazançlarından ve kayıplarından mesul bir hayatta. En büyük adımlar, karşına aldığın inançsız bir düşünce ile başlar. Hayatlar, yaşamak için inancını beslemek zorunda. Seçtiğim inançta kendimle barışmayı seçtim.
. . .
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta