Gelirim Sana! Şiiri - İsa Yılmaz

Gelirim diyorum, gelirim sana
Ölüm meleği yüreğime dokunduğunda
Bir sela ile minareler inlediğinde
Sessiz gemiler ukbaya yelken aldığında
Yunus balıklarının karnında
Ecelin büyülü koynunda
Varlığının tatlı uykusunda

Gelirim diyorum, gelirim sana
Yükselirim azrailin kanatlarında
Müntehaya varamam belki ama
Günahkar ruhumu ateşe saldığımda
Arındığında gözlerimin kirleri
Sonsuz olsa da ayrılığın kederi

Gelirim diyorum, gelirim sana
Kanlı karanfiller gül olup açtığında
Toprak yüreğimi koynuna aldığında
Cansız bedenim beyazlara büründüğünde
Annemin gözyaşları damla damla aktığında
Vuslat ile gurbet iç içe geçtiğinde

Gelirim diyorum, gelirim sana
Tur dağında bir şimşek çaktığında
Kelebek olup ışığa koştuğumda
Kanatlarım alevine pervane olduğunda
Yalnızlığım varlığında küle döndüğünde
Ab-ı hayat ateşi can olup içime aktığında

Gelirim diyorum, gelirim sana
Ne zaman diye sorma bana
Kurumuş yüreğim, çölde bir vaha
Beklerim vaktim dolmadı hala
Gelmez bir türlü refikül ala
Göklerden bir çağrı duyduğumda

Gelirim diyorum, gelirim sana
Hiç durmam, vakit kaybetmem de
Bir hiç dünya, yok ki gözümde
Adın yankılanır her sözümde
Özlemin tütüyor canımın ta içinde
Hadi göklerinin kapısını aç da

Geleyim diyorum, geleyim sana...