ayaklarımın altından kaysa da denizli toprağı
yüreğim kanasa da
acılarımla zorlukları bırakarak
ölüm türküsünün ortasında
yol arkadaşı olurum yine de gelirim
poyrazlarım yüzümü yalasa da
kırılmadan bükülmeden
içimde kanayan sevda
içim dökülmeden bir bütün
gel dediğin anda anında gelirim
170109 denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 18.1.2009 07:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!