Aşk denen kapıyı açtım ben sana
Ne zaman çağırsan koşar gelirim
Girince kalbime, sardın bedeni
Gel desen dünyayı boşar gelirim
Kuruyup düşse de yaşam dalların
Tükenip bitse de hayat yolların
Bir kere uzatsan, bana ellerin
Sular seller gibi taşar gelirim
Hayattan kesilse, yaşam soluğun
Gözlerde çıksa da derin boşluğun
Bu canı almadan, senin yokluğun
'Uçarak' yollara düşer gelirim
Yıllara yenilip çökse yelkenin
Bedeni sarsa da, beyaz kefenin
Gurbetten gelsede benim trenim
Dağları, taşları aşar gelirim?
Yıkanmış bedenin, kabre girsede
İmamlar mezarda, talkım versede
Bu dünya dönmeyip hemen dursada
Sesime ses versen, eşer gelirim
Canımda taşırım, sevdamı sana
Yalansam mezarda, bedenim yana
Aşkına doymaya, ben kana, kana
Ölümü düşünmez, coşar gelirim
Necati KEÇELİ
İZMİR
Kayıt Tarihi : 6.11.2007 11:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!