Gelirim Şiiri - Kemal Oğuz

Artık dönmem bir daha, gidiyorum elveda
Ancak Dünya başıma yıkılırsa gelirim
Kararlıyım bu sefer; dönüş yok, bu son veda
Falcıların sözüne bakılırsa gelirim

Kararım kesin artık, gayrı elâlem bilsin
Sen artık benim için hayal bile değilsin
Söyle de ateşbazlar divanında eğilsin
Eğer bir gün bu şehir yakılırsa gelirim

Sen suçunu bilirsin deme hiç “ne var bunda? ”
Böyle günah gördün mü Allah’ın bir kulunda
Evcil göçmen kuşların en sapa göç yolunda
Aslanlar ceylanlarla takılırsa gelirim

Teyze olursa dayı, şeytan demlerse çayı
Erkek dağ keçisinin doğarsa üçüz tayı
Tendürek Dağlarında sıfır üç tramvayı
Ters pike gökyüzüne çakılırsa gelirim

Yollarına serdiğim bu dünya sana darken
Kim bilir aklında ne hokkabazlıklar varken
Kozyatağı vapuru Kızılay’dan kalkarken
Çıpası boğazına takılırsa gelirim

Bahanem bu kadar çok; ister yine de bekle
Bunlar kesmez diyorsan birkaç bahane ekle
Namlusu eğri büğrü müzelik bir tüfekle
Şakağıma kör kurşun sıkılırsa gelirim

Sevdamızın kalemi kırılmış idi çoktan
İz kalmadı kalbime sapladığın o oktan
Sabah yukarı doğru inilen dar sokaktan
Akşam aşağı doğru çıkılırsa gelirim

Karınca Okyanus’u taşısa kutu kutu
Erkeği bırakırsa ölmüş dişi angutu
Kayseri sahilinde Cankurtaran Cankut’u
Balıklar kulesinde yakalarsa gelirim

Cenaze namazında şaşıran müşküllerin
Yüzüne örtü olsun perdelerin tüllerin
Cesedinden sonra da arta kalan küllerin
Hiç ateşi görmeden yakılırsa gelirim

Eski dostlarım belki canını sıkar diye
Çilekeş anacığım kaşını yıkar diye
Bu şehre gömülmeye vasiyetim var diye
Tabutuma son çivi çakılırsa gelirim…