Gelirdin Şiiri - Rabia Can Ulaş

gelirdin
tüm kapıları açılırdı yalnızlığımızın
buzlar çözülür, denizler yükselirdi
tüm suskunluklarımız dillenir
yüreklerimiz akan nehirler olurdu,
biribirine..
anlatırdık kumu yorana dek saatlerde
bin yıllık şarapların mahzenlerinden kurtuluşu gibi
çoşkuyla kristal kadehlere akarcasına
sesimiz kızarıncaya dek,
sevişirdik kelimelerle..

açardık sayfalarımızı
yaşlı bir incil gibi
inancına çarmıhlanmış isanın gözyaşlarında bulurduk
birbirimizi
hıçkırıklarla gelirdik kendimize
öyle masumduki ellerimiz
açarken incilden incinmişliklerimizin sayfalarını
yanardı avuçlarımız..
sesimiz değerdi bedenimizede..
kızarırdı dudaklarımız..
öyle çocuktukki
sesimizle yanardı yanardı içimizde anlayamazdık..
belli etmezdi bize
masumiyet denen ürkeklik
o minik çocuk..
farkeder bir gün kelimelerle dolduğunu içimizin
ve her düşüncede kırmızılaştığımızı,
birbirimizle biraz daha dolduğumuzu.
farkederde kaçar diye birimiz..