Yoğuran kadının sağ yen/i olmaz,
Yumrukla özleşir hamur demişler,
Gönül dostlarının sen, beni olmaz,
Topraktan yoğrulur çamur demişler.
Sevinme varlığa saman gibidir,
Üzülme yokluğa duman gibidir,
Yaşam dediğin şey zaman gibidir,
Gelir yücelerden emir demişler.
Kiminin cübbesi, kiminin fesi,
Kiminin fesatça kokar nefesi,
Nice taş basılmış gönül kafesi
Yanar da tükenir ömür demişler.
Zalimler zulmeder, caniler kıyar,
Nanköre yaklaşma gözünü oyar,
Ustası taşı tam gediğe koyar,
Cahiller, bulursan sömür demişler.
Kimine bol gelir üstte libası,
Kimine yakışır iyisi, hası,
Kiminin gözünde şebnemdir yası,
Ak/ın en hasıdır kömür demişler.
Kimisi gamlanır en küçük derde,
Kimisi uyuşmuş, oturmuş yerde,
Çalışmak yakışır yaşayan ferde,
Çalışan paslanmaz demir demişler.
İDRİSOĞLU söyler veciz söz budur,
Her yaşam dört mevsim kış, yaz, güz budur,
İçinde ne varsa dışta yüz budur,
Takılan namına zamir demişler.
09.07.2011 15.40
Ahmet İdrisoğluKayıt Tarihi : 9.7.2011 16:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet İdrisoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/09/gelir-yucelerden-emir-demisler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!