Gelir misin? Şiiri - Yılmaz Bekaroğlu

Gelir misin? Gidiyorum, vaktim çok az, son.
Bir kez görebilsem seni sevgilim, bir daha.
Kısmet ya, görür ya da göremeyiz,
birbirimizi ölümde var ya sevgilim.

Gözlerim alışmış beklemeye,
her gölgeyi sen sanıyorum.
Bir adım sesinde titriyor kalbim,
ama yine sensiz uyuyorum.

Rüzgâr bile ismini fısıldıyor gecede,
soğuk bir veda gibi dokunuyor yüzüme.
Elleri boş kalan bir adamım ben artık,
tek hatıram, gidişinin sessizliği.

Bir dua ettim bu gece, usulca.
Tanrı’ya değil, sana belki de.
“Bir anlık bakış, bir söz,” dedim,
ama cevapsız kaldı yine gökyüzü.

Bir fotoğraf kaldı cebimde kırışmış,
gülüşün eskimiş, ama gözlerin hâlâ sıcak.
Bakarım her gece, sesin çalar içimde,
“Gitme,” der gibi, rüyalarımda bile.

Ve biliyorum sevgilim, bu son sefer,
yollar biter, zaman durur, nefes kesilir.
Ama kalbim seni taşıyacak yine de,
çünkü ölüm bile kıskanır böyle bir sevgiyi.

Bir gün belki buluşuruz, kim bilir?
Toprak üstü değilse, gökyüzü altındadır yerimiz.
O zamana dek sakla beni dualarında,
ben seni yüreğimin en sessiz yerinde saklarım,
sevgilim…