Kapandıkça kapanıyor insan içine,
Çıksam bir günlüğüne,
Sen de gelir misin?
Beni de bekle der misin gittiğim yerde?
Sen gelsen de ben tekrar dönmesem kapandığım içime.
Ovalara varsak,
Alabildiğine düz,
Alabildiğine güneşli,
Kahkaha ağaçları olsa,
Meyvesinden yesek neşelensek,
Mutluluk çiçekleri olsa,
Koklasak mutlu olsak,
Aşk kelebekleri olsa,
Konsa avuçlarımıza gözlerimiz bulutla dolsa,
Toprağa bıraksak suyumuzu,
Yeşerse yerler,
Bir ağaç gölgesi dinlendirse bizi,
Yaprak aralarından sızan ışık yetse içimiz ısıtmaya,
Rüzgara bıraksak kendimizi,
Bittiği yerde soluklansak,
Deniz kokusu gelse,
Dalgaları saysak bitmeyeceğini bile bile,
Serin sulara girsek,
Alev alev yansak denizi ısıtacak kadar,
Sonra dudaklarda sönse külden kalanlar,
Küllerimiz acılarımızı hapsetse, rüzgar göklere kaçırsa,
Bize bir dokunuş,
Bir gülümseme,
Bir heyecan,
Bir mutluluk kalsa.
Hadi desem gelir misin?
Beni de bekle der misin gittiğim yerde?
Sen gelsen de ben tekrar dönmesem kapandığım kendime.
Aralık 2010
Mehmet GülmezKayıt Tarihi : 6.3.2011 01:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!