Gelir Dediler Şiiri - Bekir Alim

Zannetme bu sevdam biter bu sene
Umutlar yeşerir gelir dediler
Lal olmuş dilleri konuşmaz gene
Eğlenmez bu gelen yeldir dediler

Olur, mu sevmeden kiraz dudağın
Gönlümün gözünde gezer odağın
Umut ver ne olur geçmeden çağın
Leyla'ya kul eden dildir dediler

Yanardağ misali yandıkça yandım
Hal bilmez bu yara nasıl dayandım
Aşk gölüne düştüm hep seni andım
Matemli gözyaşım seldir dediler

Kimlere arz edem bu arzu hali
Of çektim derinden bülbül misali
Çektiğim bu derdi duysun ahali
Söyletme söz deme bildir dediler

Od düştü bağrıma kışta ayazda
Kim bilir neler var baharda yazda
Sen gönül mirasım insaf birazda
Etme gel bu narı söndür dediler

Erisen kar gibi vazgeçme vardan
Ne hâldan bilen var ne sevip sardan
İçimde fırtına bu yaz bahardan
Çiğdem çiçek açar güldür dediler

Viran bağa dönmüş bahçende düzün
İnsandan insana yayılsın sözün
Yaz bahar ay'ında gülmezse yüzün
Otur kalk tersine döndür dediler

Ruhumda fırtına kış boran yelin
Umut güneşim o gözyaşı selin
Methetmek neyime yok böyle gelin
Aşkın alevlendiği gündür dediler

Ne güneş var artık ne gül gülistan
Lal olsun dillerim dert keder yastan
Adın her cümlede saklı bir destan
Belki de bu son söz sondur dediler

Eriyip kar gibi doldukça doldum
Kaç gündür böyleyim hep böyle oldum
İlkbahar gelmeden sararıp soldum
Ruhumdaki yazı yöndür dediler

Erisem savrulup hasret bazımdan
Ne senden usandım nede yazımdan
İçin, için çalan kırık sazımdan
Bekletme gel artık döndür dediler

Âlim’im söylenip yazsan ne fayda
Lale çiçek açtı sümbül bir hayda
İsmin andıkça her demli çayda
Maziden maziye gönder dediler

17.12.2002 SALI