1
Halk denen beşeri durup tarasan
Hak bilen yoktur ki işe yarasan
Dost diye çağırsan, hatta arasan
Öteden talanın dumanı gelir
O, nur havuzuna zehiri veren,
Şunlar, din adına mürtede yaren
Ve halk, zevk-ü sefa içinde iken
Köşeden düşkünün amanı gelir
Düğünde dernekte sazı çalanı
En olmadık söze katan yalanı
Sarp geçitte desteğini alanı
Zalimden de medet umanı gelir
Bu bir savaş, savaş bu, olsa olsa
Hayat mı? Heyhat, yaşıyoruz oysa
Ninemin lafı ahir zaman buysa
Başak yele, ele samanı gelir
2
Bu devran sallanır, devrilir bir gün
Taş toprağa, toprak dağa sarılır
Sevinsin güller, gonca gonca gülsün
Hain bakan gözü, yumanı gelir
Dünyalar yık sen, yeni dünyalar kur
Yetim-garip deme, silleni savur
Dönüşün yönü de yorulur, durur
Namertten de daha, yamanı gelir
Gün olur, son cemre düşer kâğıda
Görülür yiğidim, mağrur, kapıda
Toy olur, düğün olur, bir çırpıda
O kutlu doğumun zamanı gelir
1993
Reşit AkdağKayıt Tarihi : 23.4.2007 09:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendini bilen gerçeği bilir.
![Reşit Akdağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/23/gelir-29.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!