Gelir Şiiri - Yavuz Değirmenci

Sardı dört yanımı feleğin kolu
Yüzüne tokatı atasım gelir…
Sinemin yarası efganla dolu
Dönüpte kadere çatasım gelir

İçimi kemirir bu acı firak
Gözlerim sel ama, yüreğim çorak
Mezarlık yolları bana son durak
Bedenim toprağa katasım gelir

Hayatın direği henüz çökmeden
Felek beni girdabına çekmeden
Ölüm gelip can bedenden çıkmadan
Dünya’yı bir pula satasım gelir

Mazlumlar Dünya da yaşıyor güya
Bıkmadan cefayı taşıyor niye
Değirmenci boyumu aşıyor diye
Aşkın deryasından çıkasım gelir