esen yellerde
savrulmasa yapraklar
hazan seyrine
doyurur mu kuraklar
rengarenk hoştu
yaprakların gazeli
dursun öylece
güzün güzellik rengi
yapraklar gibi
bedenimde sancısı
sarıldıkça hep
yorgun düşer yüreğim
içim dışım nar
yürek yangınımda yar
elimde kalan
böbreğimden düşen taş
günüm batınca
dönüşü şimdilik yok
kıyısındayım
gelip çatan son demim
1703101denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 17.3.2010 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!