Gelinlerime Şiiri - İrfan Korkmaz

GELİNLERİME
İki gelinim var yaban ellerden
Babamıyım elmi bilemez oldum
Ah bıkdım usandım ima dillerden
Yavrular yavrunuz göremez oldum

Bende eller gibi sevseydim torun
Beni herkes sever bende yok sorun
Hiçbir işlerine sokmadım burun
Ellerinden tutum eremez oldum

Birbirin sevmiyor neden el kızı
Torunlar hasreti yakıyor bizi
Baba anne her gün içinde sızı
Ata gibi torun bilemez oldum

Çocuklarım sanki ikisi düşman
Onları bilmem ya ben ise pişman
Ben şaştım bir kere dostlar siz şaşman
Torunlarımda hal soramaz oldum

İnsana örermiş kader ağları
Korkuyom kopar aile bağları
Özlüyorum eski geçen çağları
Soğudular bizden aramaz oldum

Yüzüm yere yıktım kapısın çaldım
İyi azar yedim dersimi aldım
İzim üstü döndüm yollara saldım
Vah yavrun kapına varamaz oldum

Lafları çok ağır söyler dokunur
Gelinler babadan biraz çekinir
Ele iyidir bize tavır takınır
Onların semtine uğramaz oldum

Tahsilleri vardır kültürlü güya
Torunlarım bana tatlı bir rüya
Ellerinden tutum gezdirmek hülya
Onların gözünde yaramaz oldum

Hep hatırlar saydım hatır kırmadım
Hataların hiç yüzlere vurmadım
Sıktım dişim ama gene durmadım
Çok zaman kaleme alamaz oldum

Bu güne dek kimseye yanmadım derdim
Ele dememeye çok gayret verdim
Telefonla bir hal hatırlar sordum
Yüzüme kapattı gülemez oldum

İrfanım bu sefer bunlara yandım
Gelinde evlada benziyor sandım
Canları sağ olsun bıktım usandım
Artık ben onları aramaz oldum
Artık ben onları aramaz oldum
İrfan KORKMAZ
14/12/2014