Gelinciklerin yankısı Şiiri - Sedat Yaşar 2

Gelinciklerin Yankısı

Dağlar bilir sessizliği,
Kayaların koynunda uyuyan zamanı,
Rüzgârın anlattığı eski destanı,
Ve yıldızların ışığına karışan suskunluğu.

Ayaklarımda çimenin ince dokunuşu,
Bir sabahın umutla doğuşu.
Ve dağların omuzlarındaki gökyüzü,
Güven verir yüreğe,
Sırtını yasladığında sonsuzluğa.

Kalbime gizledim umutları,
Sessiz bir kahkaha gibi yükseldi taşlarda.
Bir kuşun cılız ötüşüyle başladı yeni gün,
Bir çiçekle barıştı içimde dünya,
Ve gelincikler...
Farklı coğrafyalarda aynı dili konuşan,
Direnişin sessiz simgesi.

Adımlarımda kırıldı taşların kalbi,
Dağların yüreği kabardı,
Sevinçle, acıyla, aynı anda.

Gecenin karanlığında tanıştım korkularla,
Barışla, savaşla boğazımda düğümlenen sözlerle…
Kar taneleri düştü gözlerime nazikçe,
Şahin bakışımda tetikte, soğuk ve uyanık.
Ellerimde tuttuğum gerçek,
Bir süngü kadar keskin,
Bir yemin kadar ağır,
Ve patlamaya hazır bir kıvılcım.

Yasaklar sardı bedenimi,
Ama ruhum temizlendi dağların suyunda.
Barut kokusu doldu sözlerime,
Saçlarımda ateş böcekleri,
Geceyi aydınlatan küçük özgürlükler.

Gözlerim kan kırmızısı,
Ama sevgiyle bakar hala.
Sevdiğim her şey için
Kıyameti göğsüme gömdüm.

Gökyüzü sardı beni sessizce,
Yıldızlar sarıldı uykularıma,
Ve umutla bekledim
Yeni bir sabahı,
Bir halkın düşünde doğacak günü.

Toprak titrer dizlerimde,
Sevgiyle, inatla okşarım her zerresini.
Acı değil,
Bağlılıktan ağrır avuçlarım.

Sesim bulutları ağlatır,
Gökyüzü titrer yankımla,
Karanlık içinde saklı bir umut,
Sükût bile çığlık atar bazen,
Bir fırtına kopar içimde
Ve gece biter,
Uzak çağlardan bir güneş doğar üstüme,
Ama ben sustukça direnç büyür.

Göğsümde demirden bir sessizlik,
Gözlerimde gecenin içinde ateş.

Menekşeler sardı etrafımı,
Kuşların dilinden öğrendim sabrı.
Bir özgürlük nefesi sardı içimi,
Her dağ, her ülke, her yürek için:
Biz buradayız;
Direnen yüreklerin sonsuz sesi...