Gelincikler ve Güller Şiiri - Cağlar Akarsu

Gelincikler ve Güller
....
Biz, kır çiçeklerini severdik.
İnsan gönlünde derlediğimiz.
. Her gün, güneşler doğarken.
Sevgilerde, İnsanlara koşardık
Gelincik tarlaları rüzgarlara
Doğru estirirken yapraklarını
Son gelinciğin arkasında...
Her gece ağlardık
Kırmızının en güzelini Hep ruhumuzda duymak.
Yeşilin coşkusunu Yaşamak isterdik
Halbuki ben hep sevdim
Gülleri Dikenleri, hiç görmek istemedim.
Yaşam, belki bana gül gibi,
Hoş kokulu geliyordu.
Bülbüllerin seslerini dinlemek
Her şeye bedeldi.
Bir seher vakti.
Güneşler. Güllere Gülümserken.
Bülbülün ruhunda seni buldum.
Ne kadar, çok aramıştım.
Şimdi anlıyorum ki.
Yaşam kavgamda. Çok geç kalmışım.
Özeleştirileri silmek lazım.
. Çiçeklere suyu verirken
Çürütmek mi lazımdı! Yoksa.
Kurutmak mı! ! Hiç bilemedim.
Hep aradım. Buldum..
dediğimde ise. Hep kaybettim.
...