GELİNCİKLER ÜŞÜRKEN
Tipiye tutuldu duygularım
Saatin zembereği Mayıs’a boşalırken
Yol yorgunu gözlerimde
Mevsimleri mi değiştirdi yokluğun
Büyümeyen çocuk bedenimde
Oysa gülüşünün koksunda açmıştı papatyalar
Nasılda yorgun şimdi sevdalar…
Giderken bile en güzel
Sevdayı öpmeliydi dudaklarımız
Tanrıya tutsak ellerin gibi
İçini dökmeliydin satır aralarına
Hayalindeki aşk suskunluğunu vurmalıydın
Gecenin kahpe karasında açan gelincikler üşürken…
Kaç şehirde, kaç ışık söndürdü ellerin? ..
Fatma Bilkay
Kayıt Tarihi : 30.1.2011 14:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İYİ Kİ KONUK OLDUM SAYFANA DAVETSİZ..
ÇULA OTURMADIM. ŞİİRLERİNİN ELİMDE YÜREĞİMDE BIRAKTIĞI İZLE AYRILIYORUM..
TÜM YORUMLAR (10)