Gelincik ve Arı Şiiri - Bolat Ünsal

Kırlarda uçarken Arı,
Solarken umutları,
Bir gün bir yerde,
Gelinciğe rastladı.

Kadifemsi al yanakları,
Gözleri zeytin karası,
Kanardı dermansızca,
Özünde sevda yarası

Açıldı birden kanatları,
Titredi arzuyla dudakları,
Yaklaştı usulca sesiz,
Canlandı birden anıları.

Kondu usulca Arı,
Dokundu gelinciğe parmakları.
Daldı yeni bir dünya ya,
Gerçek oldu umutları.

Biraz mahcuptu aslında,
Doğrusu biraz da utangaç,
Ama yıllar yılı,
Beklerdi Gelincik bu anı.

Can geldi dudaklarına.
Tutuştu damarları.
Koptu içinde ne varsa,
Armağan etti benliğini,
Verdi Gelincik Arıya.

Kıvrıldı yaprakları solgundu.
Bitkin düştü biraz da.
Huzur mutluluk diyarında,
Tanıştı gözleri ışıkla.

Açtı kanatlarını Arı,
Uçup gitti sonra da.
Dönerken kovana geri...
Gelincik vardı hep aklında...

Bolat Ünsal / Falezlerdeki Çığlık 2004